Ένας τόπος προσανατολισμένος έτσι ώστε να είναι αθέατος από τους περιπλέοντες περιηγητές. Ένας τόπος διαφορετικός, ένας τόπος που όλα δείχνουν ότι είναι άμεσα συνυφασμένος με την αρχαία μυθολογία αυτό θα το δούμε και θα το αναλύσουμε σε μια άλλη ανάρτηση μας.
Ας έρθουμε όμως στην σχετικά κοντινή ιστορία αυτού του κόλπου. Ο Κρυφός έχει χαρτογραφηθεί και αποτυπωθεί από τον καπετάνιο Jean Joseph Allezard ήδη από το 1804. Σε έναν πάπυρο έχει αποτυπώσει ανάμεσα σε αλλά και την περιοχή του Κρυφού, γράφοντας στην μητρική του γλώσσα «Puit oú l'on fait l'eau», που με μια απλοϊκή μετάφραση σημαίνει ότι εκεί υπήρχε ένα πηγάδι νερού.
Μια φορά και έναν καιρό, στον μακρινό και μοναδικό παράδεισο του Παρθενίου, ζούσαν μέσα στα δυο σπήλαια οι Δρυάδες, που ήταν φίλες ενός νεαρού βοσκού. Ο κάτω και ο πάνω Σπήλιος. Έτσι αποκαλούσαν τα δυο σπήλαια οι καλοσυνάτοι άνθρωποι του άλλοτε εύφορου κάμπου! Ήταν κοινό μυστικό, ότι σε αυτά τα υπέροχα σπήλαια ζούσαν οι Δρυάδες, οι κόρες του Δια, που συνόδευαν την Άρτεμη στο τότε καταπράσινο δάσος!
Η ιστορία αυτού του νησιού είναι ατέλειωτη και μαγική. Καθώς την διαβάζεις, χάνεσαι στην αγκαλιά του χρόνου και αφήνεσαι στα χέρια του ιστορικού. Κάπως έτσι πρέπει να ένιωσε το 1688 ο Ιταλός χαρτογράφος Francesco Piacenzza όταν επισκέφτηκε το νησί μας, με απώτερο σκοπό να χαρτογραφήσει και να αποτυπώσει με κάθε λεπτομέρεια τα κτίσματα του ιερού αυτού τόπου.
Ψηλαφίζοντας τον χάρτη του Piacenzza, διαβάζουμε όλα όσα θα μπορούσαν να προβάλουν το νησί μας στα πέρατα του κόσμου. Έτσι λοιπόν σε μια γωνία του, στο Βορειοδυτικό μέρος, ο χαρτογράφος καταγράφει ένα διώροφο περίεργο κτίσμα σημειώνοντας δίπλα την λέξη Σελήνη (Selene).
Εκεί σε μια λοφοπλαγιά, υπάρχει ένα υπέροχο σπήλαιο γεμάτο από αρώματα και χρώματα και κατοικούν οι Νύμφες των ποταμών, των πηγών και των κρηνών! Στην είσοδο σε περιμένουν δράκοι φύλακες για να σου υπενθυμίζουν ότι πρέπει να σέβεσαι τον τόπο. Περιπλανώμενοι ένα μεσημέρι στην περιοχή του Παρθενίου, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την νεραϊδοσπηλιά!
Αγαπητέ διαβάτη,
Εάν ο δρόμος σου έχει για σταθμό την Λέρο, αξίζει τον κόπο να επισκεφτείς το Δρακοντόσπηλο! Με αυτήν την ονομασία θα βρεις το μεγαλύτερο φυσικό σπήλαιο της Λέρου, στην περιοχή Σκοινόντων, ανηφορίζοντας σε μια απόσταση διακοσίων μέτρων από την εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα. Την ονομασία του προφανώς την οφείλει σε ένα τεράστιο φίδι που φώλιαζε πολύ παλαιοτέρα μέσα σε αυτό. Αυτό και άλλα πολλά καταγράφει ο Δ. Οικονομόπουλος το 1888 όταν είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά το νησί μας.