Ο Αντόνιο Χολερίδης γεννήθηκε το 1940 στην Μακεδονία και πάτησε πόδι για πρώτη φορά στο νησί της Άρτεμις το 1957 ως μαθητής των Βασιλικών Τεχνικών Σχολών. Γνώρισε και αγάπησε σε αυτόν τον τόπο μεταξύ άλλων και τον δάσκαλό του Ιωάννη Kουρμαδιά. Ακολούθησε την τέχνη του ηλεκτροσυγκολλητή – οξυγονοκολλητή, μια τέχνη που τον συντροφεύει από μικρό έως και στα γεράματα του.

Αγαπητέ μου πάτερα,

Eδώ και δύο μήνες υπηρετώ στην απομακρυσμένη Λέρο ως ναύτης στην βορειοδυτική ναυτική πυροβολαρχία Farinata ή Μάρκελο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 262 μέτρων από την θάλασσα. Όλα εδώ είναι δύσκολα. Όλα είναι διαφορετικά πλέον από το προηγούμενο γράμμα που σας είχα στείλει. Θυμάσαι, τότε που ακόμα ζούσε και η μαμά.

Igino Lega… έτσι ονομαζόταν ο θρησκευτικός πατέρας των Ιταλών στην αεροναυτική βάση της νήσου Λέρου. Ένας κληρικός με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού που στάλθηκε από την Ιταλία στο ακριτικό νησί της Λέρου τον Φεβρουάριο του 1942. Τον ίδιο χρόνο το νησί δέχτηκε τρεις απανωτές αεροπορικές επιθέσεις βρετανικών αεροπλάνων, με αποτέλεσμα η τρίτη να επιφέρει το θανατηφόρο πλήγμα σε τριάντα τουλάχιστον άτομα. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943 με την Ιταλική ανακωχή, τα πράγματα άλλαξαν και ο εχθρός της Ιταλικής φρουράς ήταν τα γερμανικά στρατεύματα.

«Μανούλα θα γυρίσω γιατί σ΄ αγαπώ!» Αυτό είχε χαράξει επάνω στην καραβάνα του, ένας Ιταλός στρατιώτης ο οποίος υπηρετούσε εκείνη την εποχή στα Ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα. Ήταν μόλις εικοσιδύο ετών! Βρισκόμαστε στο προτελευταίο έτος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ιταλία έχει συνθηκολογήσει (8 Σεπτεμβρίου 1943) και οι Γερμανοί επιτίθενται με σφοδρότητα στα Δωδεκάνησα. Η Ιταλική φρουρά αμύνεται μαζί με τους συμμάχους εναντίων των Γερμανών, όμως τα νησιά μας το ένα μετά το άλλο βρίσκονται υπό καθεστώς αιχμαλωσίας.